Do Contradictions Undermine the Plot?

The Amboyna case centres on multiple confessions that were extracted via torture. But these testimonies were sometimes flatly contradictory. Some of the accussed said that the Japanese plotted to seize the castle for themselves, others that everything was orchestrated by the English. Some said that the conspirators would seize the governor, others that the attack would only take place when the governor was away. For the Prosecution, these are simply irrelevant details that do nothing to change the central fact that there was a plot. For the Defense, they reveal that there was no plot. When tortured, the accused simply reached for any details they could think of and the lack of uniformity between confessions exposes the flawed nature of the case. Ondermijnen de tegenstrijdigheden het complot? De Amboyna-zaak draait om meerdere bekentenissen die zijn verkregen door martelingen. Maar deze getuigenissen waren soms ronduit tegenstrijdig. Een aantal van de beschuldigden zeiden dat de Japanners samenzwoeren om het kasteel voor zichzelf in te nemen, andere dat alles werd aangestuurd door de Engelsen. Sommigen zeiden dat de samenzweerders de gouverneur gevangen zouden nemen, anderen dat de aanval alleen plaats zou vinden als de gouverneur weg was. Voor de eiser zijn dit simpelweg irrelevante details die niets veranderen aan het belangrijkste feit: dat er een complot was. Voor de verdediging onthullen ze dat er geen complot was. Toen ze werden gemarteld riepen de beschuldigden gewoon alles wat ze konden bedenken en het gebrek aan uniformiteit tussen de bekentenissen laat de gebrekkige aard van de zaak zien.